esej

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

esej (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɛsɛj], AS[esei ̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. forma literacka lub literacko-naukowa, prezentująca punkt widzenia autora; zob. też esej w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Napisał właśnie esej filozoficzny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być autorem esejów • czytać / pisać esej • esej ekspresywny / formalny / impresywny / informatywny / literacki / nieformalny / popularnonaukowy / publicystyczny
synonimy:
(1.1) szkic, szkic literacki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eseista m, eseistka ż, eseistyka ż, eseistyczność ż
przym. eseistyczny
przysł. eseistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. essay[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janina Wójcik, Myśl i mowa, WSiP, Warszawa 1993, s. 89.

esej (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) liter. esej

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) liter. esej
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. esejista, esejistka
przym. esejistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

esej (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) esej[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. esejista m, esejistka ż, esejistika ż, esejizmus m
czas. esejizovať ndk.
przym. esejistický
przysł. esejisticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „esej” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.