erschallen

erschallen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˌɛɐ̯ˈʃalən] IPA: [ˌɛɐ̯ˈʃaltə] IPA: [ˌɛɐ̯ˈʃɔl] IPA: [ˌɛɐ̯ˈʃalt] IPA: [ˌɛɐ̯ˈʃɔlən]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby lub mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) rozbrzmiewać, rozbrzmieć

odmiana:

(1.1) erschall|en (erschallt), erschallte, erschallt (haben)

(1.1) erschall|en (erschallt), erscholl, erschallt/erschollen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: schallen • beschallen • entgegenschallen • erschallen • heraufschallen • hinüberschallen • verschallen • widerschallen

źródła: