erregend

erregend (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈʁeːɡn̩t]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podniecający, zajmujący

w funkcji przysłówka

(2.1) podniecająco, zajmująco

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens) czasownika erregen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der erregende ein erregender erregender	die erregende eine erregende erregende	das erregende ein erregendes erregendes	die erregenden erregenden erregende
Gen.	słaba mieszana mocna	des erregenden eines erregenden erregenden	der erregenden einer erregenden erregender	des erregenden eines erregenden erregenden	der erregenden erregenden erregender
Dat.	słaba mieszana mocna	dem erregenden einem erregenden erregendem	der erregenden einer erregenden erregender	dem erregenden einem erregenden erregendem	den erregenden erregenden erregenden
Akk.	słaba mieszana mocna	den erregenden einen erregenden erregenden	die erregende eine erregende erregende	das erregende ein erregendes erregendes	die erregenden erregenden erregende
stopień wyższy (Komparativ) erregender- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der erregendere ein erregenderer erregenderer die erregendere eine erregendere erregendere das erregendere ein erregenderes erregenderes die erregenderen erregenderen erregendere Gen. słaba mieszana mocna des erregenderen eines erregenderen erregenderen der erregenderen einer erregenderen erregenderer des erregenderen eines erregenderen erregenderen der erregenderen erregenderen erregenderer Dat. słaba mieszana mocna dem erregenderen einem erregenderen erregenderem der erregenderen einer erregenderen erregenderer dem erregenderen einem erregenderen erregenderem den erregenderen erregenderen erregenderen Akk. słaba mieszana mocna den erregenderen einen erregenderen erregenderen die erregendere eine erregendere erregendere das erregendere ein erregenderes erregenderes die erregenderen erregenderen erregendere
stopień najwyższy (Superlativ) erregendst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der erregendste ein erregendster erregendster die erregendste eine erregendste erregendste das erregendste ein erregendstes erregendstes die erregendsten erregendsten erregendste Gen. słaba mieszana mocna des erregendsten eines erregendsten erregendsten der erregendsten einer erregendsten erregendster des erregendsten eines erregendsten erregendsten der erregendsten erregendsten erregendster Dat. słaba mieszana mocna dem erregendsten einem erregendsten erregendstem der erregendsten einer erregendsten erregendster dem erregendsten einem erregendsten erregendstem den erregendsten erregendsten erregendsten Akk. słaba mieszana mocna den erregendsten einen erregendsten erregendsten die erregendste eine erregendste erregendste das erregendste ein erregendstes erregendstes die erregendsten erregendsten erregendste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erregen n, Erregung ż, Erreger m

czas. erregen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: