erhärten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erhärten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈhɛʁtn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) techn. utwardzać, utwardzić
(1.2) potwierdzać, potwierdzić, wzmacniać, wzmocnić (np. przypuszczenie, podejrzenie)

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(2.1) techn. twardnieć, stwardnieć
(2.2) potwierdzać się, potwierdzić się, wzmacniać się, wzmocnić się
odmiana:
(1.1-2)[1] erhärten (erhärtet), erhärtete, erhärtet (haben)[2]
(2.1-2)[1] erhärt|en (erhärtet), erhärtete, erhärtet (sein)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erhärten n, Erhärtung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: härtenabhärtenaushärtenenthärtenerhärtenverhärten
źródła: