ereignen

ereignen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈʔaɪ̯ɡnən] IPA: [ɛɐ̯ˈʔaɪ̯ɡnətə] IPA: [ɛɐ̯ˈʔaɪ̯ɡnət]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zdarzać (się), zdarzyć (się)

odmiana:

(1.1) ereignen (ereignet), ereignete, ereignet (haben)

przykłady:

składnia:

(1.1) sich ereignen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ereignen n, Ereignis n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: eignen • aneignen • enteignen • ereignen • übereignen • zueignen

źródła: