erbleichen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erbleichen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈblaɪ̯çn̩] ?/i IPA[ɛɐ̯ˈblaɪ̯çtə] IPA[ɛɐ̯ˈblɪç] IPA[ɛɐ̯ˈblɪçn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby lub mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) blaknąć, zblaknąć
(1.2) blednąć, zblednąć
(1.3) przen. umrzeć
odmiana:
(1.1-2)[1] erbleich|en (erbleicht), erbleichte, erbleicht (sein)
(1.1-3)[1] erbleich|en (erbleicht), erblich, erblichen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. er- + bleichen
uwagi:
zobacz też: bleichenabbleichenausbleichenerbleichenverbleichen
źródła: