erbleichen

erbleichen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈblaɪ̯çn̩] ^ⓘ IPA: [ɛɐ̯ˈblaɪ̯çtə] IPA: [ɛɐ̯ˈblɪç] IPA: [ɛɐ̯ˈblɪçn̩]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby lub mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) blaknąć, zblaknąć

(1.2) blednąć, zblednąć

(1.3) przen. umrzeć

odmiana:

(1.1-2) erbleich|en (erbleicht), erbleichte, erbleicht (sein)

(1.1-3) erbleich|en (erbleicht), erblich, erblichen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. er- + bleichen

uwagi:

zobacz też: bleichen • abbleichen • ausbleichen • erbleichen • verbleichen

źródła: