erbeuten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erbeuten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈbɔɪ̯tn̩] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zdobywać jako łup, zdobyć jako łup (z napaści, kradzieży, polowania itp.)
(1.2) zrabować
odmiana:
(1.1-2)[1] erbeut|en (erbeutet), erbeutete, erbeutet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erbeuten n, Erbeutung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: beutenausbeutenerbeuten
źródła: