epuzer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

epuzer (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛˈpuzɛr], AS[epuzer]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. kandydat do małżeństwa, konkurent[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dwie śliczne córki z góry skazane były na staropanieństwo, bo w całej Kowienszczyznie nie znalazłby się dostatecznie godny epuzer[3].
(1.1) Otrzymawszy ogładę damy z towarzystwa, stała się jednocześnie ofiarą społeczeństwa kastowego. (…) Dla młodych mężczyzn ze środowiska, które opuściła, była zbyt uczona, dla epuzerów ze środowiska, o którym marzyła, pozostała zbyt wielką prostaczką[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) konkurent, żart. absztyfikant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. épouseur, od franc. épouserpoślubić < łac. sponsarezaręczyć się, poślubić < łac. sponsusnarzeczony (por. sponsor)[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „epuzer” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3, s. 102.
  2. Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 242.
  3. Melchior Wańkowicz, Ziele na kraterze
  4. John Fowles, Kochanica Francuza, tłum. Wacława Komarnicka, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1993, ISBN 83-85696-63-6, s. 55.
  5. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych.