epileptyk
epileptyk (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epileptyk epileptycy dopełniacz epileptyka epileptyków celownik epileptykowi epileptykom biernik epileptyka epileptyków narzędnik epileptykiem epileptykami miejscownik epileptyku epileptykach wołacz epileptyku epileptycy depr. M. i W. lm: (te) epileptyki
- przykłady:
- (1.1) W Kościele katolickim na 2 grudnia przypada wspomnienie św. Bibiany z Rzymu, patronki epileptyków i chorych umysłowo.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. epilepsja ż
- forma żeńska epileptyczka ż
- przym. epileptyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) epileptic
- białoruski: (1.1) эпілептык m
- bułgarski: (1.1) епилептик m
- duński: (1.1) epileptiker w
- francuski: (1.1) épileptique m ż
- niemiecki: (1.1) Epileptiker m
- norweski (bokmål): (1.1) epileptiker m
- norweski (nynorsk): (1.1) epileptikar m
- rosyjski: (1.1) эпилептик m
- słowacki: (1.1) epileptik m
- szwedzki: (1.1) epileptiker w
- ukraiński: (1.1) епілептик m
- węgierski: (1.1) epileptikus
- źródła: