enuncjacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

enuncjacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛ̃nũnˈʦ̑ʲjaʦ̑ʲja], AS[nũncʹi ̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. wypowiedź, ogłoszenie, oświadczenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) enuncjacje prasowe
synonimy:
(1.1) oświadczenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. enuntiatio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „enuncjacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 73.