entkommen

entkommen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛntˈkɔmən] IPA: [ɛntˈkaːm] IPA: [ɛntˈkɔmən]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) uchodzić, ujść, zbiec, uciekać, uciec

odmiana:

(1.1) entkomm|en, entkam, entkommen (sein)

przykłady:

(1.1) Die Täter entkamen unerkannt. → Sprawcy zbiegli nierozpoznani.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Entkommen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. ent- + kommen

uwagi:

źródła: