Przejdź do zawartości

empiryzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

empiryzm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ɛ̃mˈpʲirɨsm̥], AS: [ẽmpʹirysm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. doktryna głosząca, że źródłem ludzkiego poznania są bodźce zmysłowe docierające ze świata zewnętrznego i wobec nich wszystkie idee, teorie są wtórne; zob. też empiryzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikempiryzm
dopełniaczempiryzmu
celownikempiryzmowi
biernikempiryzm
narzędnikempiryzmem
miejscownikempiryzmie[1]
wołaczempiryzmie[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. empiryk m, empirysta m, empiria ż
przym. empiryczny
przysł. empirycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. empirisme[2]
uwagi:
por. sensualizm
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. ↑ Hasło „empiryzm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=empiryzm&oldid=6614119”