Przejdź do zawartości

emeryt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ɛ̃ˈmɛrɨt], AS[ẽmeryt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która przepracowała ustawowo wymaganą liczbę lat i osiągnąwszy wymagany wiek, przestała pracować i otrzymuje emeryturę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wielu emerytów musi wrócić do pracy, aby związać koniec z końcem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. emerytura ż
forma żeńska emerytka ż
przym. emerycki, emerytalny, emerytowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Emerit[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.