emancypacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

emancypacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛ̃mãnʦ̑ɨˈpaʦ̑ʲja], AS[mãncypacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) społ. uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej[1]
odmiana:
(1.1) blm;
przykłady:
(1.1) Innym niebezpieczeństwem, które podobnie jak zbyt radykalna emancypacja kobiet, ale w szerszym jeszcze stopniu, zagraża rodzinie, jest zdaniem publicystów pism rodzinnych materializm[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) emancypacja kobiet
synonimy:
(1.1) niezależność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyemancypowanie n, emancypowanie n, emancypant m, emancypantka ż
czas. emancypować ndk., wyemancypować dk.
przym. emancypacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. emancipatio[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „emancypacja” w: SJP.pl.
  2. Przegląd nauk historycznych i społecznych, tom 7, Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 1956.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „emancypacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.