elv

elv (język norweski (bokmål))

elv (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) rzeka

odmiana:

(1.1) en elv, elven, elver, elvene lub ei elv, elva, elver, elvene

przykłady:

(1.1) Elva er veldig grunn på dette stedet, slik at det er mulig å gå over den. → Rzeka w tym miejscu jest bardzo płytka, tak że można przez nią przejść.

(1.1) Å gifte seg er som å hoppe i elva for å slukke tørsten. → Ożenić się to jak wskoczyć do rzeki, żeby ugasić pragnienie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

elv (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zasada, reguła

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. elvi

przysł. elvileg

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: