elokwencja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elokwencja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) umiejętność pięknego wysławiania się
(1.2) iron. gadulstwo
odmiana:
(1.1-2) blm[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wymowność; pot. wygadanie
(1.2) gadatliwość, gadulstwo, rozmowność, wielomówność
antonimy:
(1.2) małomówność
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) oratorstwo, swada
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elokwentność ż
przym. elokwentny
przysł. elokwentnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. eloquentia[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „elokwencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.