elew

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elew (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. uczeń szkoły wojskowej
(1.2) wojsk. żołnierz służby przygotowawczej kształcący się na szeregowego; zob. też elew w Wikipedii
(1.3) daw. uczeń, wychowanek[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Grupa elewów opuściła koszary.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.3)
rzecz.
forma żeńska elewka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. élèveuczeń[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „elew” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „elew” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.