elegancik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elegancik (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) iron. mężczyzna, który ubiera się z przesadną elegancją
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) modniś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elegancja ż, elegant m, elegantka ż
przym. elegancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „elegancik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.