ekumenizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ekumenizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. filoz. nurt światopoglądowy proklamujący porozumienie między wyznaniami; zob. też ekumenizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Duch ekumenizmu należy do ważniejszych praktyk współczesnego chrześcijaństwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ruch ekumeniczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekumenista mos, ekumeniczność ż
przym. ekumeniczny
przysł. ekumenicznie
skr. ekum.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. oecumenicus < gr. οἰκουμενικός (oikoumenikós) → światowy[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ekumenizm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.