ekstemporale
ekstemporale (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) daw. ćwiczenie klasowe polegające na tłumaczeniu słów z jednego języka na drugi bez przygotowania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekstemporale ekstemporalia dopełniacz ekstemporale ekstemporaliów celownik ekstemporale ekstemporaliom biernik ekstemporale ekstemporalia narzędnik ekstemporale ekstemporaliami miejscownik ekstemporale ekstemporaliach wołacz ekstemporale ekstemporalia
- przykłady:
- (1.1) Zawracano dzieciom głowy, jak się to zdarza i w nowszych czasach, łaciną, greczyzną, pensami, ekstemporaliami, składaniem wierszy łacińskich; słowem — karmiono je taką sieczką klasyczną, która rozdyma, ale nie tuczy[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. extemporālis (→ robiony naprędce, bez przygotowania)
- por. niem. Extemporale (→ niezapowiedziany sprawdzian)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Mieszaniny literacko-artystyczne, Warszawa 1902.