eklatant

eklatant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [eklaˈtant]

​

wymowa austriacka

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uderzający, oczywisty

(1.2) skandaliczny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der eklatante ein eklatanter eklatanter	die eklatante eine eklatante eklatante	das eklatante ein eklatantes eklatantes	die eklatanten eklatanten eklatante
Gen.	słaba mieszana mocna	des eklatanten eines eklatanten eklatanten	der eklatanten einer eklatanten eklatanter	des eklatanten eines eklatanten eklatanten	der eklatanten eklatanten eklatanter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem eklatanten einem eklatanten eklatantem	der eklatanten einer eklatanten eklatanter	dem eklatanten einem eklatanten eklatantem	den eklatanten eklatanten eklatanten
Akk.	słaba mieszana mocna	den eklatanten einen eklatanten eklatanten	die eklatante eine eklatante eklatante	das eklatante ein eklatantes eklatantes	die eklatanten eklatanten eklatante
stopień wyższy (Komparativ) eklatanter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der eklatantere ein eklatanterer eklatanterer die eklatantere eine eklatantere eklatantere das eklatantere ein eklatanteres eklatanteres die eklatanteren eklatanteren eklatantere Gen. słaba mieszana mocna des eklatanteren eines eklatanteren eklatanteren der eklatanteren einer eklatanteren eklatanterer des eklatanteren eines eklatanteren eklatanteren der eklatanteren eklatanteren eklatanterer Dat. słaba mieszana mocna dem eklatanteren einem eklatanteren eklatanterem der eklatanteren einer eklatanteren eklatanterer dem eklatanteren einem eklatanteren eklatanterem den eklatanteren eklatanteren eklatanteren Akk. słaba mieszana mocna den eklatanteren einen eklatanteren eklatanteren die eklatantere eine eklatantere eklatantere das eklatantere ein eklatanteres eklatanteres die eklatanteren eklatanteren eklatantere
stopień najwyższy (Superlativ) eklatantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der eklatanteste ein eklatantester eklatantester die eklatanteste eine eklatanteste eklatanteste das eklatanteste ein eklatantestes eklatantestes die eklatantesten eklatantesten eklatanteste Gen. słaba mieszana mocna des eklatantesten eines eklatantesten eklatantesten der eklatantesten einer eklatantesten eklatantester des eklatantesten eines eklatantesten eklatantesten der eklatantesten eklatantesten eklatantester Dat. słaba mieszana mocna dem eklatantesten einem eklatantesten eklatantestem der eklatantesten einer eklatantesten eklatantester dem eklatantesten einem eklatantesten eklatantestem den eklatantesten eklatantesten eklatantesten Akk. słaba mieszana mocna den eklatantesten einen eklatantesten eklatantesten die eklatanteste eine eklatanteste eklatanteste das eklatanteste ein eklatantestes eklatantestes die eklatantesten eklatantesten eklatanteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Eklat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: