ejendom

ejendom (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈαjenˌdɔmˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. nieruchomość

(1.2) własność

odmiana:

(1) en ejendom, ejendommen, ejendomme, ejendommene

przykłady:

(1.1) Selskabets formål var at investere i ejendomme og anden dermed beslægtet virksomhed. → Celem spółki było inwestowanie w nieruchomości i inna powiązana z tym działalność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) eje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ejer w, ejerinde w, eje n

czas. eje

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. eigendom

uwagi:

źródła: