einrücken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

einrücken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaɪ̯nˌʁʏkn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wojsk. wkraczać, wkroczyć, zajmować, zająć (np. miasto)
(1.2) wojsk. zaciągać się, zaciagnac się (do wojska)
(1.3) zajmować, zająć (np. wysokie stanowisko)
(1.4) techn. wprzęgać, wprzęgnąć, włączać, włączyć
(1.5) poligr. wcinać, wciąć, robić wcięcie, zrobić wcięcie
odmiana:
(1.1-3)[1] einrück|en (rückt ein), rückte ein, eingerückt (sein)
(1.4-5)[1] einrück|en (rückt ein), rückte ein, eingerückt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Einrücken n, Einrückung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rückenabrückenanrückenaufrückenausrückenberückeneinrückenentrückenfortrückenheranrückenherausrückenherrückenherumrückenherüberrückenhervorrückenhinausrückenhinrückenhinüberrückennachrückenrausrückenverrückenvorrückenzurechtrückenzusammenrücken
źródła: