eigenvalue

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eigenvalue (język angielski)[edytuj]

wymowa:
wymowa amerykańska?/i enPR: īʹgən'vălyo͞o, IPA/ˈaɪɡənˌvæljuː/
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) mat. wartość własna
odmiana:
(1.1) lp eigenvalue; lm eigenvalues
przykłady:
(1.1) Every operator on a finite-dimensional, nonzero, complex vector space has an eigenvalue.[1]Każdy operator na skończenie wymiarowej, niezerowej, zespolonej przestrzeni wektorowej posiada wartość własną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
półkalka z niem. Eigenwert[2]
uwagi:
źródła:
  1. Sheldon Axler, Linear Algebra Done Right, Springer, San Francisco 1997
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „eigenvalue” w: Merriam-Webster’s Dictionary.