egoistka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egoistka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛɡɔˈjistka], AS[egoi ̯istka], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta kierująca się własnym interesem bez zwracania uwagi na potrzeby innych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) samolubka
antonimy:
(1.1) altruistka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. egoista
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od: pol. egoista
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: egoista
źródła:

egoistka (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) egoistka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egoista, egoismus
przym. egoistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

egoistka (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) egoistka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egoizmus m
forma męska egoista m
przym. egoistický
przysł. egoisticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „egoista” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.