eare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eare (język staroangielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. ucho
odmiana:
(1.1) słaba (n-tematyczna);
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla średnioang. ere > ang. ear[1]
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ere” w: Middle English Dictionary, red. Frances McSparran i in., University of Michigan Library, Ann Arbor 2000‒2018.