długi

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

długi (język polski)[edytuj]

długi (1.1) ogon
długa (1.1) suknia
wymowa:
IPA[ˈdwuɟi], AS[du̯uǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) mający znaczny wymiar podłużny (długość)
(1.2) trwający znaczny czas
(1.3) żart. o człowieku: wysoki
(1.4) pot. używany przy określaniu długości lub czasu, jw.

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: dług
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Bardzo podobają mi się dziewczyny z długimi włosami.
(1.2) Czekało nas długie oczekiwanie.
(1.3) Mój syn jest już taki długi, że chyba nas przerośnie.
(1.4) Ta uliczka jest długa tylko na 100 metrów, a więc jest bardzo krótka.
składnia:
kolokacje:
(1.2) długi weekend
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) dugi
(1.2) gw. (Górny Śląsk) dugi
antonimy:
(1.1-3) krótki
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) tasiemcowy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przedłużacz mrz, długość ż, dłużyzna ż, dłużyca ż
czas. wydłużyć, przedłużać, przedłużyć
przym. długachny, długaśny
przysł. długo, wzdłuż
przyim. wzdłuż
związki frazeologiczne:
długa pozycjamieć długi język
etymologia:
prasł. *dьlgъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985.