dziesiątka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziesiątka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʥ̑ɛ̇ˈɕɔ̃ntka], AS[ʒ́ėśõntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nazwa liczby 10
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 10
(1.3) całość składająca się z dziesięciu części, elementów lub jednostek
(1.4) środ. mapa w skali 1:10000
odmiana:
przykłady:
(1.2) Długo czekałem na tramwaj. W końcu przyjechała dziesiątka.
(1.3) Ekipa liczyła dziesięciu ludzi. Cała dziesiątka energicznie zabrała się do pracy.
(1.4) Kupiłem wczoraj trzy topograficzne dziesiątki z okolic Giewontu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) dycha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziesiątek mrz, dziesiętnik m, dziesiątak m, dziesiątkowanie n, zdziesiątkowanie n, dziesięcina ż, dziesiąta ż, dziesiąteczka ż
czas. zdziesiątkować ndk., dziesiątkować ndk.
przym. dziesiątkowy, dziesiętny, dziesiąty
licz. dziesięć, dziesięcioro
licz. porz. dziesiąty
związki frazeologiczne:
strzał w dziesiątkę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: