dzieje

dzieje (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈd͡ʑɛ̇jɛ], AS: [ʒ́ėi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ogół zdarzeń, które wydarzyły się dawniej

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: dziać

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dzieje
dopełniacz	dziejów
celownik	dziejom
biernik	dzieje
narzędnik	dziejami
miejscownik	dziejach
wołacz	dzieje

(2.1) zob. dziać

przykłady:

(1.1) Okrutnie ciekawią mnie dzieje Słowian.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzieje ludzkości • dzieje Polski / Europy / świata • Dzieje Apostolskie

synonimy:

(1.1) historia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeddzieje nmos, dziejowość ż, dzianie n

czas. dziać ndk.

przym. dziejowy

przysł. dziejowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) history
• arabski: (1.1) تاريخ
• czeski: (1.1) dějiny lm
• dolnołużycki: (1.1) stawizny lm
• japoński: (1.1) 歴史 (れきし, rekishi)
• niemiecki: (1.1) Geschichte ż
• słowacki: (1.1) dejiny lm
• turecki: (1.1) tarih

źródła: