dysfunkcyjny
dysfunkcyjny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) charakteryzujący się dysfunkcją, nieprzystosowany do pełnienia określonych funkcji lub pełniący je nieprawidłowo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dysfunkcyjny dysfunkcyjna dysfunkcyjne dysfunkcyjni dysfunkcyjne dopełniacz dysfunkcyjnego dysfunkcyjnej dysfunkcyjnego dysfunkcyjnych celownik dysfunkcyjnemu dysfunkcyjnej dysfunkcyjnemu dysfunkcyjnym biernik dysfunkcyjnego dysfunkcyjny dysfunkcyjną dysfunkcyjne dysfunkcyjnych dysfunkcyjne narzędnik dysfunkcyjnym dysfunkcyjną dysfunkcyjnym dysfunkcyjnymi miejscownik dysfunkcyjnym dysfunkcyjnej dysfunkcyjnym dysfunkcyjnych wołacz dysfunkcyjny dysfunkcyjna dysfunkcyjne dysfunkcyjni dysfunkcyjne
- przykłady:
- (1.1) (…) wspieranie rozwoju dziecka z rodziny dysfunkcyjnej trzeba wzbogacić poprzez podejmowanie czynności społecznych zorientowanych na tworzenie instytucji, które prowadziłyby działania socjalne[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dysfunkcja ż, dysfunkcyjność ż
- przysł. dysfunkcjonalny
- przysł. dysfunkcyjnie, dysfunkcjonalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dysfunctional
- baskijski: (1.1) disfuntzional
- francuski: (1.1) dysfonctionnel
- hiszpański: (1.1) disfuncional
- niemiecki: (1.1) dysfunktional
- nowogrecki: (1.1) δυσλειτουργικός (dysleitourgikós)
- portugalski: (1.1) disfuncional
- włoski: (1.1) disfunzionale
- źródła:
- ↑ Bogdan Suchodolski, Kwartalnik pedagogiczny, 2000