dynks

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dynks (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɨ̃ŋks], AS[dỹŋks], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. przedmiot o nazwie, której mówiący nie potrafi określić[1]
(1.2) pot. denaturat
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jak otworzysz maskę, znajdziesz przy akumulatorze taki walcowany pionowy dynks z oczkiem na górze[2].
(1.2) Za rogiem dwóch kolesi obala dynks pod kiszone ogórki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dyngs, dinks, takie coś, wihajster
(1.2) denaturat, dykta, denatka, błękit Paryża, nalewka na kościach
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dinks m, dyngs m
zdrobn. dynksik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Dingsrzecz[1]
uwagi:
(1.1) reg. pozn.[3] reg. krak. reg. łódz.[1]; forma dyngs jest również spotykana[3]
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: denaturat
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 192-193.
  2. z Internetu
  3. 3,0 3,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dynks” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.