dwustuosobowy

dwustuosobowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdvustu^wɔsɔˈbɔvɨ], AS: [dvustu^u̯osobovy], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla dwustu osób, mający dwieście miejsc

(1.2) składający się z dwustu osób

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwustuosobowy		dwustuosobowa	dwustuosobowe	dwustuosobowi	dwustuosobowe
dopełniacz	dwustuosobowego		dwustuosobowej	dwustuosobowego	dwustuosobowych
celownik	dwustuosobowemu		dwustuosobowej	dwustuosobowemu	dwustuosobowym
biernik	dwustuosobowego	dwustuosobowy	dwustuosobową	dwustuosobowe	dwustuosobowych	dwustuosobowe
narzędnik	dwustuosobowym		dwustuosobową	dwustuosobowym	dwustuosobowymi
miejscownik	dwustuosobowym		dwustuosobowej	dwustuosobowym	dwustuosobowych
wołacz	dwustuosobowy		dwustuosobowa	dwustuosobowe	dwustuosobowi	dwustuosobowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: