dwurodzinny
dwurodzinny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌdvurɔˈʥ̑ĩnːɨ], AS: [dvuroʒ́ĩ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przeznaczony dla dwóch rodzin
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwurodzinny dwurodzinna dwurodzinne dwurodzinni dwurodzinne dopełniacz dwurodzinnego dwurodzinnej dwurodzinnego dwurodzinnych celownik dwurodzinnemu dwurodzinnej dwurodzinnemu dwurodzinnym biernik dwurodzinnego dwurodzinny dwurodzinną dwurodzinne dwurodzinnych dwurodzinne narzędnik dwurodzinnym dwurodzinną dwurodzinnym dwurodzinnymi miejscownik dwurodzinnym dwurodzinnej dwurodzinnym dwurodzinnych wołacz dwurodzinny dwurodzinna dwurodzinne dwurodzinni dwurodzinne
- przykłady:
- (1.1) W wykarczowanym środku lasu, osiem kilometrów od Katowic, postawiono parterowe dwurodzinne domki z cegły dla 600 górniczych rodzin[1].
- (1.1) Ostatnio zakład wykończył cztery dwurodzinne domki z garażami[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ [dawid Warszawski]; Ryc. Studio Gazeta &, Pusta kręgielnia, „Gazeta Wyborcza”, 29/11/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Irena Morawska, PGR W KIESZENI, „Gazeta Wyborcza”, 17/09/1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.