dwuręczny

dwuręczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) posiadający dwie ręce

(1.2) przystosowany do używania za pomocą obydwu rąk, wykonywany dwiema rękami

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwuręczny		dwuręczna	dwuręczne	dwuręczni	dwuręczne
dopełniacz	dwuręcznego		dwuręcznej	dwuręcznego	dwuręcznych
celownik	dwuręcznemu		dwuręcznej	dwuręcznemu	dwuręcznym
biernik	dwuręcznego	dwuręczny	dwuręczną	dwuręczne	dwuręcznych	dwuręczne
narzędnik	dwuręcznym		dwuręczną	dwuręcznym	dwuręcznymi
miejscownik	dwuręcznym		dwuręcznej	dwuręcznym	dwuręcznych
wołacz	dwuręczny		dwuręczna	dwuręczne	dwuręczni	dwuręczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) dwuręczny miecz / młot

synonimy:

(1.1) dwuręki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwuręczność ż

przym. dwuręki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) двухручны
• rosyjski: (1.2) двуручный
• słowacki: (1.2) obojručný, bimanuálny

źródła: