dwudziestopięciolecie

dwudziestopięciolecie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) okres dwudziestu pięciu lat

(1.2) dwudziesta piąta rocznica czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dwudziestopięciolecie	dwudziestopięciolecia
dopełniacz	dwudziestopięciolecia	dwudziestopięcioleci
celownik	dwudziestopięcioleciu	dwudziestopięcioleciom
biernik	dwudziestopięciolecie	dwudziestopięciolecia
narzędnik	dwudziestopięcioleciem	dwudziestopięcioleciami
miejscownik	dwudziestopięcioleciu	dwudziestopięcioleciach
wołacz	dwudziestopięciolecie	dwudziestopięciolecia

przykłady:

(1.1) W ciągu dwudziestopięciolecia mojej pracy zawodowej tylko dwa razy byłem na chorobowym.

(1.2) Hania z Rysiem obchodzą dwudziestopięciolecie zawarcia małżeństwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) ćwierćwiecze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) srebrne gody

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dwudziestopięcioletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) twenty-five years; (1.2) twenty-fifth anniversary
• białoruski: (1.1) дваццаціпяцігоддзе n; (1.2) дваццаціпяцігоддзе n
• esperanto: (1.1) jardudekkvino
• rosyjski: (1.1) двадцатипятилетие n; (1.2) двадцатипятилетие n
• ukraiński: (1.1) двадцятип'ятиліття n, двадцятип'ятиріччя n; (1.2) двадцятип'ятиліття n, двадцятип'ятиріччя n

źródła: