dwudziestoparoletni
dwudziestoparoletni (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuʥ̑ɛstɔparɔˈlɛtʲɲi], AS: [dvuʒ́estoparoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwudziestoparoletni dwudziestoparoletnia dwudziestoparoletnie dwudziestoparoletni dwudziestoparoletnie dopełniacz dwudziestoparoletniego dwudziestoparoletniej dwudziestoparoletniego dwudziestoparoletnich celownik dwudziestoparoletniemu dwudziestoparoletniej dwudziestoparoletniemu dwudziestoparoletnim biernik dwudziestoparoletniego dwudziestoparoletni dwudziestoparoletnią dwudziestoparoletnie dwudziestoparoletnich dwudziestoparoletnie narzędnik dwudziestoparoletnim dwudziestoparoletnią dwudziestoparoletnim dwudziestoparoletnimi miejscownik dwudziestoparoletnim dwudziestoparoletniej dwudziestoparoletnim dwudziestoparoletnich wołacz dwudziestoparoletni dwudziestoparoletnia dwudziestoparoletnie dwudziestoparoletni dwudziestoparoletnie
- przykłady:
- (1.1) W ubiegłym tygodniu w wypadku drogowym na „gierkówce“ zginęły dwie dwudziestoparoletnie dziewczyny[1].
- (1.1) Nowak porozmawiał tylko z synem inżyniera, dwudziestoparoletnim facetem o wąskiej, smutnej twarzy[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dwudziestokilkuletni
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ PIM, Trybuna Śląska, 16/05/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Tomasz Konatkowski, Przystanek Śmierć, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.