dwudzielny

dwudzielny (język polski)

wymowa:

IPA: [dvuˈd͡ʑɛlnɨ], AS: [dvuʒ́elny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dzielący się na dwie części, idący dwoma torami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwudzielny		dwudzielna	dwudzielne	dwudzielni	dwudzielne
dopełniacz	dwudzielnego		dwudzielnej	dwudzielnego	dwudzielnych
celownik	dwudzielnemu		dwudzielnej	dwudzielnemu	dwudzielnym
biernik	dwudzielnego	dwudzielny	dwudzielną	dwudzielne	dwudzielnych	dwudzielne
narzędnik	dwudzielnym		dwudzielną	dwudzielnym	dwudzielnymi
miejscownik	dwudzielnym		dwudzielnej	dwudzielnym	dwudzielnych
wołacz	dwudzielny		dwudzielna	dwudzielne	dwudzielni	dwudzielne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Krew płynie przez zastawkę dwudzielną do lewej komory serca.

składnia:

kolokacje:

(1.1) takt dwudzielny • okno dwudzielne

synonimy:

(1.1) dwuczęściowy, dychotomiczny, mitralny, dualistyczny, dwoisty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwudzielność

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mitral
• interlingua: (1.1) bifide, dichotomic
• niemiecki: (1.1) zweiteilig

źródła: