dwubarwny
Wygląd
dwubarwny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) książk. składający się z dwóch kolorów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwubarwny dwubarwna dwubarwne dwubarwni dwubarwne dopełniacz dwubarwnego dwubarwnej dwubarwnego dwubarwnych celownik dwubarwnemu dwubarwnej dwubarwnemu dwubarwnym biernik dwubarwnego dwubarwny dwubarwną dwubarwne dwubarwnych dwubarwne narzędnik dwubarwnym dwubarwną dwubarwnym dwubarwnymi miejscownik dwubarwnym dwubarwnej dwubarwnym dwubarwnych wołacz dwubarwny dwubarwna dwubarwne dwubarwni dwubarwne
- przykłady:
- (1.1) Brzozowe i świerkowe lasy na wzgórzach otaczały dwubarwną, jasną i ciemną zielenią maleńkie, ciche, malachitowe jeziorka[1].
- (1.1) Są odmiany o kwiatach białych, różowych, amarantowych, liliowofioletowych, niebieskich, a także dwubarwnych, pojedynczych i pełnych[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dwukolorowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwubarwność ż
- przym. dwubarwnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) двухкаляровы, двухколерны
- francuski: (1.1) bicolore
- interlingua: (1.1) bicolor
- niemiecki: (1.1) zweifarbig
- rosyjski: (1.1) двухцветный, двухкрасочный
- słowacki: (1.1) dvojfarebný
- ukraiński: (1.1) двобарвний
- włoski: (1.1) bicolore
- źródła:
- ↑ Hasło „malachitowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kwietnik, nr 5, Warszawa, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.