dwuaktowy
dwuaktowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuwakˈtɔvɨ], AS: [dvuu̯aktovy], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuaktowy dwuaktowa dwuaktowe dwuaktowi dwuaktowe dopełniacz dwuaktowego dwuaktowej dwuaktowego dwuaktowych celownik dwuaktowemu dwuaktowej dwuaktowemu dwuaktowym biernik dwuaktowego dwuaktowy dwuaktową dwuaktowe dwuaktowych dwuaktowe narzędnik dwuaktowym dwuaktową dwuaktowym dwuaktowymi miejscownik dwuaktowym dwuaktowej dwuaktowym dwuaktowych wołacz dwuaktowy dwuaktowa dwuaktowe dwuaktowi dwuaktowe
- przykłady:
- (1.1) Ta dwuaktowa opera będzie prezentowana wraz z wystawioną w ubiegłym sezonie jednoaktówką P. Mascagniego "Rycerskość wieśniacza"[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwuaktówka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) двухактовы, двухактавы
- niemiecki: (1.1) zweiaktig
- rosyjski: (1.1) двухактный
- węgierski: (1.1) kétfelvonásos
- źródła:
- ↑ (RS), "Pajace" w Holandii, „Express Ilustrowany”, 05/02/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.