dusić się ze śmiechu

dusić się ze śmiechu (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) śmiać się bardzo gwałtownie

odmiana:

(1.1) zob. dusić się, „ze śmiechu” nieodm.

przykłady:

(1.1) Podczas występów klauna, Barbórka aż dusiła się ze śmiechu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) boki zrywać, zrywać boki ze śmiechu, zanosić się od śmiechu, zrywać boki od śmiechu, zanosić się śmiechem, skręcać się ze śmiechu, umierać ze śmiechu, konać ze śmiechu, zdychać ze śmiechu, pękać ze śmiechu, śmiać się do rozpuku, pokładać się ze śmiechu, tarzać się ze śmiechu, sikać ze śmiechu

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: