dusík
dusík (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dusík dusíky dopełniacz dusíku dusíků celownik dusíku dusíkům biernik dusík dusíky wołacz dusíku dusíky miejscownik dusíku dusících narzędnik dusíkem dusíky
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
dusík (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dusík dusíky dopełniacz dusíka dusíkov celownik dusíku dusíkom biernik dusík dusíky miejscownik dusíku dusíkoch narzędnik dusíkom dusíkmi
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dusitan m, dusičnan m, dusikáreň ż
- przym. dusíkový, dusíkatý, dusičnanový, dusičitý, dusičný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
- ↑ Hasło „dusík” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.