Przejdź do zawartości

duplikować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

duplikować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zduplikować)

(1.1) dwukrotnie zwiększać ilość czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Ktoś opowiadał historię. Potem zaczęto historię spisywać, ponieważ wynaleziono pismo. Potem zaczęto duplikować, ponieważ wynaleziono druk[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dublować, podwajać, zdwajać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duplika ż, duplikacja ż, duplikat m, duplikowanie n, zduplikowanie n
czas. zduplikować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. duplicō + pol. -ować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podwajać
źródła:
  1. Agata Otrębska, Jacek Błach, Gazeta Wyborcza, 1996-03-23, Narodowy Korpus Języka Polskiego.