dupek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dupek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdupɛk], AS[dupek] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) grub. pejor. osoba lekceważona i pogardzana z racji swej niezaradności, głupoty i naiwności

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) grub. walet w kartach

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: dupka
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1) zob. dupka
przykłady:
(1.1) Ale z ciebie dupek!
(2.1) Zostały mu na ręce same dziewiątki i dupki.
(3.1) Mam w domu plakat dwóch ładnych dupek zPlayboya”.
składnia:
kolokacje:
(2.1) dupek dzwoncy (walet karo) • dupek żołędny (walet trefl)
synonimy:
(1.1) dupol, dupuś, zero, oferma, fujara
(2.1) jupek, jopek, walet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dupa ż, dupka ż, dupsko n, dupol m, dupuś m, dupniak m
przym. dupowaty
wykrz. dupa
czas. dupnąć
związki frazeologiczne:
wyglądać jak dupek żołędny
etymologia:
(1.1) pol. dupa + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Robert Palusiński Ośmiojęzyczny słownik wyrazów brzydkich i zwrotów dosadnych, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2000, ISBN 83-914072-4-1