dulka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dulka (język polski)[edytuj]

dulka (1.1)
dulka (1.1)
wymowa:
IPA[ˈdulka], AS[dulka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. element łodzi wioślarskiej w postaci ruchomego pierścienia metalowego lub widełek, przymocowanych do burty łodzi, służący do utrzymywania wiosła w odpowiedniej pozycji; zob. też dulka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Skórzany mankiet wiosła zabezpiecza je przed ścieraniem przez dulkę.
(1.1) Wkładamy wiosła w dulki i ruszamy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Dulle, niem. Dolle[1][2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „dulka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.