dukać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dukać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdukaʨ̑], AS[dukać] ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) mówić z trudem, niewyraźnie lub jąkając się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Dukał tak przez całą prezentację.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wydukać dk.
rzecz. dukanie n, wydukanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: