duin

duin (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) godny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duintasun, duintze

czas. duindu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duin (język holenderski)

duin (1.1)

wymowa:

IPA: /dœy̯n/ wymowa

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wydma (pojedynczy obiekt)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) wydma (skupisko wydm)

odmiana:

lm duinen, zdrobn. lp duintje; lm duintjes

przykłady:

(1.1) Jullie moeten de duinen ontzien, want ze zijn de beste zeewering die we hebben. → Nie niszczcie wydm, one są najlepszym falochronem jaki mamy.

(2.1) Hij ging graag voor een wandeling het duin in. → On chętnie poszedł na spacer po wydmach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: