drużynowa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drużynowa (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdruʒɨ̃ˈnɔva], AS[družỹnova], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta/dziewczyna opiekująca się drużyną harcerską

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) forma żeńska przymiotnikadrużynowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nasza drużynowa będzie miała 25. urodziny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drużyna ż
forma męska drużynowy m
przym. drużynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. drużynowy
uwagi:
Forma wołacza „drużynowo” jest błędna[1][3].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: drużynowy
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „drużynowa” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 207.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drużynowa” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Hasło „drużynowa” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 132.