doutník

doutník (język czeski)

doutník (1.1)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: dout•ník

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) cygaro

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	doutník	doutníky
dopełniacz	doutníku	doutníků
celownik	doutníku	doutníkům
biernik	doutník	doutníky
wołacz	doutníku	doutníky
miejscownik	doutníku	doutnících
narzędnik	doutníkem	doutníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: