dotleniać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dotleniać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɔˈtlɛ̃ɲäʨ̑], AS[dotlńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. dotlenić)

(1.1) dostarczać dodatkową ilość tlenu

czasownik zwrotny dotleniać się

(2.1) dostarczać swojemu organizmowi dodatkową ilość tlenu poprzez uprawianie ruchu na świeżym powietrzu
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na wszelkie smutki dobry jest uśmiech. Naukowcy dowiedli bowiem, że szczery, serdeczny śmiech wspaniale nas dotlenia - pobudza do pracy przeponę i płuca[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dotlenienie n, dotlenianie n, tlen m, utleniacz m, utlenianie n, utlenienie n, tlenienie n
czas. dotlenić, tlenić, utlenić, utleniać
przym. utleniony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (jot), Gazeta Pomorska, 26/03/2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.