dostojeństwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dostojeństwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. powaga i uznanie dla ważnej osoby
(1.2) książk. dostojny charakter czegoś
(1.3) daw. wysokie stanowisko
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kompozytora otaczała aura dostojeństwa i tajemnicy.
składnia:
(1.1) dostojeństwo + D.
(1.2) dostojeństwo + D.
kolokacje:
(1.1) niezwykłe dostojeństwo • dostojeństwo króla / ojca / ojca świętegonabrać / nabierać dostojeństwa
(1.2) dostojeństwo chwili / śmierci / urzędunabrać / przydać dostojeństwa
synonimy:
(1.3) stanowisko, urząd
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dostojny
rzecz. dostojnik mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dostojny + -stwo
uwagi:
(1.3) zwykle w lm
tłumaczenia:
źródła: